Η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, τον Ιανουάριο του 2016, αποφάσισε πως ενδεδειγμένος τρόπος διαμαρτυρίας απέναντι στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση και το οποίο πλήττει άμεσα το σύνολο των Δικηγόρων, ήταν η αποχή διαρκείας των Δικηγόρων από την άσκηση του συνόλου των καθηκόντων τους, με ορισμένες μόνο εξαιρέσεις που εξειδικεύονταν στο πλαίσιο χορήγησης αδειών που διαμόρφωσε η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος.

Το πλαίσιο χορήγησης αδειών όμως που διαμορφώθηκε ήταν αυστηρότατο, εξαιρώντας ακόμα και τους κρατούμενους, οι οποίοι «θυσιάζονται» με τον τρόπο αυτό στον αγώνα μας ως θεσμός Νομικών Υπερασπιστών.

Οι κρατούμενοι στους οποίους δεν χορηγούνται άδειες προς συζήτηση της υποθέσεώς τους, στερούνται όχι μόνο των δικονομικών δικαιωμάτων τους που θυσιάζονται στο βωμό του δίκαιου και αυτονόητου αγώνα μας, αλλά και του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος της ελευθερίας τους. Αθώοι ή ακόμα και ένοχοι που τους αναλογούν όμως λιγότερα έτη ποινής και που εκτίουν την πρωτόδικη ποινή εντός του σωφρονιστικού συστήματος αναμένουν τον ήδη δυσχερή προσδιορισμό της εφέσεώς τους που έρχεται δύο ή και τρία ολόκληρα χρόνια μετά την πρωτόδικη απόφαση.  Κάθε μέρα φυλακής για να πάμε εμείς οι συνήγοροι υπεράσπισής τους να τους πούμε ότι για τα νόμιμα και δίκαια επαγγελματικά συμφέροντά μας θα πρέπει να μείνετε ένα χρόνο ακόμα (τότε αναβάλλουν οι δικαστές) μέσα. Αν ο άνθρωπος που πλειστηριάζεται το σπίτι του εξαιρείται από την αποχή τότε πολλώ μάλλον ο άνθρωπος που είναι κρατούμενος στις φυλακές θα πρέπει να εξαιρείται από την αποχή διότι πλειστηριάζεται η ζωή του.

Ενώ τόσα χρόνια οι δικηγόροι έχουν κερδίσει ένα ηθικό πλεονέκτημα στην κοινωνία λόγω της ανυποχώρητης προάσπισης των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δημοκρατικών εγγυήσεων και των αρχών του κράτους δικαίου, με το πλαίσιο αδειών το οποίο αποδέχτηκαν και ανακοίνωσαν κατά τη διάρκεια της παρούσας αποχής και από το οποίο εξέλιπαν οι κρατούμενοι παραγνωρίζεται το θεμελιωδέστατο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της προσωπικής ελευθερίας και αξιολογείται ως υποδεέστερο έναντι των δικών μας επαγγελματικών συμφερόντων. Πώς μπορείς όμως να εμφανίζεσαι ως ο θεματοφύλακας της δημοκρατίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου όταν για συγκυριακούς λόγους απεμπολείς ακόμα και τον πυρήνα αυτών των αξιών;

Οι προτάσεις μας για βελτίωση της ως άνω καταστάσεως:
1. Ευελιξία πλαισίου χορήγησης αδειών για τους κρατούμενους
Άλλως     2. Συνεννόηση με τους συλλόγους Εισαγγελέων και Δικαστών για συντομότερες δικασίμους στις αναβολές.
Άλλως 3. Δυνατότητα σύστασης ομάδας Δικηγόρων του Συλλόγου για αμισθί παράσταση στα ποινικά δικαστήρια προς υπεράσπιση των κρατουμένων που θέλουν να δικαστούν – αφού ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας δεν επιτρέπει την παράσταση του κρατουμένου χωρίς δικηγόρο στα κακουργήματα καθιστώντας τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων έρμαιο των δίκαιων πλην όμως μη αναλογικών συνεπειών των αγώνων μας.
Καλή συνέχεια στον αγώνα μας!